mihnekar

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	mihnekar	mihnekar	mihnekar
Îzafe	mihnekara	mihnekarê	mihnekarên
Çemandî	mihnekarê	mihnekarî	mihnekaran
Nîşandera çemandî	wê mihnekarê	wî mihnekarî	wan mihnekaran
Bangkirin	mihnekarê	mihnekaro	mihnekarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	mihnekarek	mihnekarek	mihnekarin
Îzafe	mihnekareke	mihnekarekî	mihnekarine
Çemandî	mihnekarekê	mihnekarekî	mihnekarinan

mihnekar mê û nêr

1. ya/ê mihne dike

Etîmolojî

Ji mihne +‎ -kar.