mihasebekar

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	mihasebekar	mihasebekar	mihasebekar
Îzafe	mihasebekara	mihasebekarê	mihasebekarên
Çemandî	mihasebekarê	mihasebekarî	mihasebekaran
Nîşandera çemandî	wê mihasebekarê	wî mihasebekarî	wan mihasebekaran
Bangkirin	mihasebekarê	mihasebekaro	mihasebekarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	mihasebekarek	mihasebekarek	mihasebekarin
Îzafe	mihasebekareke	mihasebekarekî	mihasebekarine
Çemandî	mihasebekarekê	mihasebekarekî	mihasebekarinan

mihasebekar mê û nêr

1. ya/ê mihasebe dike

Etîmolojî

Ji mihasebe +‎ -kar.