mihîb

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
mihîb	mihîbtir	herî mihîb mihîbtirîn

mihîb

1. evandî, hezkirî, yar, dost
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• mihûb
• muhîb

Ji wêjeyê

Elmasxanê piştî sala 1957an nema stira. Ji ber ko ew êdî 63 salî bû. Bi tenê, wê di civatên prîvat de, ji dost û mihubên xwe re distira...

(Enwer Karahan: Elmasxan, Nefel.com, 2/2008)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]: mi- + hub

Jê

• mihîbî
• mibîbîtî
• mihîbtî