miezzem

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
miezzem	miezzemtir	herî miezzem miezzemtirîn

miezzem

1. pirr mezin, gir, girs, zexm
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• muezzem

Ji wêjeyê

— Demekê di zemanê êxsîrîya xwe de ez li serê çîya bûm. Min seyr û temaşaya darên çam û qetran û kevotên muezzem dikir. Bayek letîf û nazik xwe li min da. Ew rewşa bayê ya welwelealûd û zelzele reqsnuma li nik min bû wek tesbîhatek dil û balkêş. Ew temaşaya xweş bu fekirineka îbretnîşan û guhdarîyeka hîkmetefşan. Ji nişka ve ev beyta Melayê Cizîrî hat bîra min:
Her kes bi temaşagehê husna te ji her ca
Teşbîhî nîgaran bi cemala te di naz in.

(Ronî Evdirehman: Bedîuzzeman û cejna newrozê, Nefel.com, 3/2007)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî ezîm

Jê

• miezzemî

Werger

• Almanî: ^?großartig → de, ^?spektakulär → de, ^?ungeheuer → de
• Tirkî: ^?kocaman → tr, ^?koskoca → tr, ^?koskocaman → tr, ^?muazzam → tr