mexlûq

Kurmancî

Navdêr

mexlûq mê û nêr

1. afirandî, afirîd, heyber, mirov û ajel û hemû tiştên ku hatine afirandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Hîret û 'icz e serencam-i di babê nezerê
  Key bi xaliq nezerê qasirê mexlûqê resed
  Guftûgoyê me'rifet çendî Mela peyda bikî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Herwiha

• maxlûq

Pirrjimar

• mexlûqat
• maxlûqat

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî xulq, xuliqandin, xuliqîn, xelk

Werger

• Almanî: Geschöpf → de n, Kreatur → de m, Lebewesen → de n, ^?Wesen → de m
• Farisî: آفریده‎ → fa, مخلوق‎ → fa
• Fînî: olento → fi
• Îngilîzî: creature → en
• Tirkî: yaratık → tr