merîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɛˈɾiːn/
• Kîtekirin: me·rîn

Lêker 1

merîn lêkera xwerû, negerguhêz, r-ya req

1. meremer kirin, sewta mihan

Herwiha

• merrîn

Etîmolojî

Ji mer +‎ -în.

Werger

• Almanî: blöken → de
• Tirkî: melemek → tr

Navdêr

merîn mê

1. meremer, sewta mihan

Werger

• Almanî: Blöken → de
• Tirkî: meleme → tr

Lêker 2

merîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. Binêre meyîn.