meliqîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɛlɪˈqiːn/
• Kîtekirin: me·li·qî

Lêker

meliqîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. tebiqîn, avşoqî bûn, lak bûn, lostikî bûn, çelepeyî bûn, avloqî bûn, helçiqîn, helisîn, pêlixîn
2. li ser çeqî rizîna mêweyan
3. Dema ku laşê mirovan xwê(xû) dide xwêdan hinek ziha dibe laş hinek hevdû dizeliqe jêra dibêjin meliqî.

   Ji xebatê hatî yî? Rûyê te meliqîye serçavê xwe bişo

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: له شدن‎ → fa
• Îngilîzî: adulate → en, blarney → en
• Tirkî: vıcıklaşmak → tr, yaltaklanma → tr, yaltaklanmak → tr, ^?vıcık vıcık olmak → tr

Ev rûpel ji aliyê botê ve hatiye çêkirin, ji kerema xwe re kontrol bike!