mehelî

Kurmancî

Rengdêr

mehelî

1. deverî, taxî, herêmî,
   kesa/ê yan tişta/ê mehelekê yan li wê derê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• mihelî

Etîmolojî

Ji mehel + -î

Bikaranîn

Lêker:

• mehelî bûn
• mehelî kirin

Navdêr:

• mehelîbûn
• mehelîkirin

Rengdêr:

• mehelîbûyî
• mehelîkirî

Jê

• mehelîtî

Werger

• Almanî: hiesig → de, ^?dortig → de
• Farisî: محلی‎ → fa
• Fînî: paikallinen → fi, paikallis- → fi
• Îngilîzî: local → en
• Tirkî: mevzii → tr, yerel → tr, yöresel → tr, lokal → tr, mahalli → tr