meşkûk

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
meşkûk	meşkûktir	herî meşkûk meşkûktirîn

meşkûk

1. biguman, şikdar, bişik, ne diyar, ne xwiya, nepenî, ne eşkere
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

La Turgut Özal roja 17 nîsane 1993 de bi hawayêko meşkûk merd. (bi zazakî)
(Lê Turgut Özal di roja 17 nîsanê de bi awayekî meşkûk mir.)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî şik

Jê

• meşkûkane
• meşkûkî
• meşkûkîtî
• meşkûktî

Werger

• Fînî: epäilyttävä → fi
• Îngilîzî: doubtful → en, suspicious → en
• Tirkî: meşkuk → tr, şüpheli → tr, kuşkulu → tr