meşûr

Kurmancî

Rengdêr

meşûr

1. navdar, binavûdeng, nas, naskirî, kesa/ê pirr tê nasîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bernas^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• meşhûr

Etîmolojî

Ji erebî مَشْهُور‎ (mašhūr).

Jê

• meşûrî
• meşûrîtî
• meşûrtî

Ji wêjeya klasîk

• Rabin ji amê dûr bikin
  Nabit surrê meşhûr bikin
  Bi derkevin ji Hêşetê * — (Feqiyê Teyran, )

Werger

• Farisî: شناخته‎ → fa
• Îngilîzî: famous → en, renowned → en, reputed → en
• Tirkî: angin → tr, meşhur → tr