lemelem

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /lɛmɛˈlɛm/
• Kîtekirin: le·me·lem

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: له‌مه‌له‌م‎
• kurdî-krîlî: ләмәләм

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	lemelem	lemelem
Îzafe	lemelema	lemelemên
Çemandî	lemelemê	lemeleman
Nîşandera çemandî	wê lemelemê	wan lemeleman
Bangkirin	lemelemê	lemelemino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	lemelemek	lemelemin
Îzafe	lemelemeke	lemelemine
Çemandî	lemelemekê	lemeleminan

lemelem mê

1. (dengê siriştî) xulexul, şîreşir, guşeguş, guregur, xuşînî ya dengê herikîna avê ya hêdî hêdî, giran giran.
   • Dema xwendevan helbestên Simo tîne ber çevan, xwendevan ne ku bi tenê reng û rûyê xwezayê dibîne, lê deng û hisê wê jî dibhê, dengê qirçîn û gimîna 'ewrên nîsanê yên reş e tarî bi birqvedana birûskê, dengê xuşşîn, lemelem û xulexula avên cew û kanîyan û hetanî xişşîn û wîşşîna gul û gîha jî ya li ber bê. — (Wezîrê Eşo, Simoyê Şemo: Jîyan û Kar (biyografî), Yêrêvan, 2013)
   • Çem leme-lem e, gazî min dike,
     Dibêje - were, ez te hemêz kim.
     Û herkê rebê alemê yeke,
     Derge hezar e, ez vî nanî kim.
      — (Mîkaêlê Reşîd, Mitale (helbest) ,Yêrêvan, 1978)
   • H’esen, qurban, ava gelî leme-lem e,
     K’êwrîşk banz da ser kelem e,
     K’î ku hatî H’esenê min pirs kir,
     Bê: «çûye ot’axa jêrin rûniştîye, Asê li cem e».
      — (Qanatê Kurdo, Kilamêd Kurdaye Cimetyê (kilam), Moskva, 2002)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: burble → en, murmur → en, purl → en, babble → en
• Rusî: журчание → ru (žurčanije), рокот → ru (rokot), рокотание → ru (rokotanije)
• Tirkî: şırıltı → tr, fıkırtı → tr, çağıltı → tr, akıntı → tr

Ev rûpel ji aliyê botê ve hatiye çêkirin, ji kerema xwe re kontrol bike!