kreşkar

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kreşkar	kreşkar	kreşkar
Îzafe	kreşkara	kreşkarê	kreşkarên
Çemandî	kreşkarê	kreşkarî	kreşkaran
Nîşandera çemandî	wê kreşkarê	wî kreşkarî	wan kreşkaran
Bangkirin	kreşkarê	kreşkaro	kreşkarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kreşkarek	kreşkarek	kreşkarin
Îzafe	kreşkareke	kreşkarekî	kreşkarine
Çemandî	kreşkarekê	kreşkarekî	kreşkarinan

kreşkar mê û nêr

1. ya/ê kreş dike

Etîmolojî

Ji kreş +‎ -kar.