koyin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /koːˈjɪn/
• Kîtekirin: ko·yin

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	koyin	koyin
Îzafe	koyina	koyinên
Çemandî	koyinê	koyinan
Nîşandera çemandî	wê koyinê	wan koyinan
Bangkirin	koyinê	koyinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	koyinek	koyinin
Îzafe	koyineke	koyinine
Çemandî	koyinekê	koyininan

koyin mê

1. (Bismil, Stewr) Ji bo mêşinan serê xwe xistin nav dûvê hev û xwe ji tava tûj parastin.

   Meşin di kelqija havînê de koyinê dikin.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Binêre herwiha

• kayin