kopmak

Tirkî

kopmak

jê bûn
qetîn, raqetîn, hilqetîn, bizdîn, qut bûn, qet bûn (di navê de qetbûna tiştekî)
ip koptu bend qetiya
jê bûn (ji cihê xwe derketina tiştekî)
düğmem koptu bişkoka min qetiya

cezvenin sapı kopmuş destiyê cezweyê jê bûye
jê bûn (gava tiştek ji kokê ve ji cihekê jê dibe)
savaşta bacağı kopmuş di şer de çîmê wî jê bûye

fırtınadan dolayı ağacın dalları kopmuş ji ber bagerê guliyên daran tev jê bûne
(mecazî) çêbûn, qewimîn, rabûn
savaş koptu şer çêbû (an jî şer rabû)

fırtına koptu fırtûne rabû
(mecazî) qedîn (qutbûna têkilî û dan û stendina)
(mecazî) qurifîn, şikîn, weşîn (pir êşîna tiştekî)
belim koptu pişta min tê bişikê

soğuktan ötürü parmaklarım nerdeyse kopacaklar ji ber sermayê hema maye ku tiliyên min ji min de biweşin