kilîmker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kilîmker	kilîmker	kilîmker
Îzafe	kilîmkera	kilîmkerê	kilîmkerên
Çemandî	kilîmkerê	kilîmkerî	kilîmkeran
Nîşandera çemandî	wê kilîmkerê	wî kilîmkerî	wan kilîmkeran
Bangkirin	kilîmkerê	kilîmkero	kilîmkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kilîmkerek	kilîmkerek	kilîmkerin
Îzafe	kilîmkereke	kilîmkerekî	kilîmkerine
Çemandî	kilîmkerekê	kilîmkerekî	kilîmkerinan

kilîmker mê û nêr

1. ya/ê kilîm dike
2. merşker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji kilîm + -ker.

Werger

• Tirkî: kilimci → tr