kewîker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kewîker	kewîker	kewîker
Îzafe	kewîkera	kewîkerê	kewîkerên
Çemandî	kewîkerê	kewîkerî	kewîkeran
Nîşandera çemandî	wê kewîkerê	wî kewîkerî	wan kewîkeran
Bangkirin	kewîkerê	kewîkero	kewîkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kewîkerek	kewîkerek	kewîkerin
Îzafe	kewîkereke	kewîkerekî	kewîkerine
Çemandî	kewîkerekê	kewîkerekî	kewîkerinan

kewîker mê û nêr

1. ya/ê kewî dike

Etîmolojî

Ji kewî + -ker.

Werger

• Tirkî: ütücü → tr