kenge

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛnˈɡɛ/
• Kîtekirin: ken·ge

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kenge	kenge
Îzafe	kengeya	kengeyên
Çemandî	kengeyê	kengeyan
Nîşandera çemandî	wê kengeyê	wan kengeyan
Bangkirin	kengeyê	kengeyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kengeyek	kengeyin
Îzafe	kengeyeke	kengeyine
Çemandî	kengeyekê	kengeyinan

kenge mê

1. Dema kesek xwe li ciyekî ter/şil dirêj dike, yan jî ber sedemên din; tamarê wî req dibe ew kes kengeyî dibe,nikare xwe xwarke edî, paşê kenga wî digirin baş dibe.

   Xalê min kengeyî bibû, Hecî Miheme bi enîşka xwe qalça wî mizda kenga wî girt, roja dinê qenc bû.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Bi zaravayên din

• Soranî:
• Zazakî:
• Kurdiya başûr:
• Lekî:
• Hewramî: