kenîker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kenîker	kenîker	kenîker
Îzafe	kenîkera	kenîkerê	kenîkerên
Çemandî	kenîkerê	kenîkerî	kenîkeran
Nîşandera çemandî	wê kenîkerê	wî kenîkerî	wan kenîkeran
Bangkirin	kenîkerê	kenîkero	kenîkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kenîkerek	kenîkerek	kenîkerin
Îzafe	kenîkereke	kenîkerekî	kenîkerine
Çemandî	kenîkerekê	kenîkerekî	kenîkerinan

kenîker mê û nêr

1. ya/ê kenî dike
2. komîk^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji kenî + -ker.

Werger

• Farisî: خنده آور‎ → fa