kenî kirin

 Ji bo navdêrê binêre: kenîkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛˈniː kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: ke·nî ki·rin

Lêker

kenî kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	kenî dikim
	tu	kenî dikî
	ew	kenî dike
	em, hûn, ew	kenî dikin
Fermanî	Yekjimar	kenî bike
	Pirjimar	kenî bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	kenî kir
	te	kenî kir
	wê/wî	kenî kir
	me, we, wan	kenî kir
Formên din: Tewandin:kenî kirin

kenî kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. kenîn

Etîmolojî

Ji kenî + kirin.

Werger

• Farisî: خنده زدن‎ → fa, خنده کردن‎ → fa