kenê

Kurmancî

Formeke navdêrê

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Îzafe	kenê	kenên

kenê

1. Rewşa îzafeyî ya yekjimar a binavkirî ya ken.

Zazakî

Lêker

kenê

1. dikin (ji kirin)
   • Seba standardîzekerdiş û aktualîzekerdişê kirmanckî, serra 1996 ra nata tay xebatê organîzekerdeyî benê. Nê xebatî roje bi roje hîna bi îstîqrar dewam kenê. — (Roşan Lezgîn: Kirmanckî, Kirdkî, Dimilkî, Zazakî, Zazaki.net, 9/2009)

     (Wergera kurmancî hewce ye) (biguhêre)