kemalîst

Kurmancî

Rengdêr

kemalîst

1. dilsozê/a kemalîzm,
   piştevanê/a kemalîzm,
   kesa/ê ku kemalîzmê diparêze yan ji kemalîzmê hez dike
   • (...) dive kurd xwe ji şaşî û çewtiyên ku nivîskaren kemalîst kirine, biparezin. — (Mehmed Uzun, Hêz û Bedewiya Pênûsê, Weşanên Nûdem, 1993)

Etîmolojî

(Mustafa) Kemal (Atatürk) + -îst

Werger

• Farisî: کمالیست‎ → fa, کمالیست‎ → fa
• Tirkî: atatürkçü → tr, kemalist → tr, Atatürkçü → tr

Navdêr

kemalîst mê û nêr

1. dilsozê/a kemalîzm,
   piştevanê/a kemalîzm,
   kesa/ê ku kemalîzmê diparêze yan ji kemalîzmê hez dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Werger

• Farisî: کمالیست‎ → fa, کمالیست‎ → fa
• Tirkî: atatürkçü → tr, kemalist → tr, Atatürkçü → tr