kemalî

Kurmancî

Navdêr

kemalî mê

1. rewşa kemalbûnê
2. pêş ketin^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji kemal + -î

Werger

• Farisî: خاندار ترکی‎ → fa, خاندان ترکی‎ → fa, ^?بلوغ‎ → fa
• Tirkî: feyiz → tr, kırıkkale piyade tüfeği → tr, ^?ergenlik → tr, ^?atatürkçü → tr, ^?atatürkçülük → tr, ^?kemalist → tr, ^?kemalizm → tr, ^?Atatürkçü → tr, ^?Atatürkçülük → tr