keldanker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	keldanker	keldanker	keldanker
Îzafe	keldankera	keldankerê	keldankerên
Çemandî	keldankerê	keldankerî	keldankeran
Nîşandera çemandî	wê keldankerê	wî keldankerî	wan keldankeran
Bangkirin	keldankerê	keldankero	keldankerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	keldankerek	keldankerek	keldankerin
Îzafe	keldankereke	keldankerekî	keldankerine
Çemandî	keldankerekê	keldankerekî	keldankerinan

keldanker mê û nêr

1. ya/ê keldan dike
2. kewaker, kelijker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji keldan + -ker.

Werger

• Tirkî: kaynakçı → tr