kazımak

Tirkî

Lêker

kazımak

1. rêş kirin, xirtikandin
2. rihotin, rihoştin, verihoştin, hekandin, xiritandin, rawêştin, darihoştin, rewatin, verotin (bi tiştekî tûj tebeqeya ser tiştekî rakirin)

   Tencerenin dibini kazıdı. ― Binê beroşê rihot.

3. darihoştin (bi tiştekî bibir kolana tiştekî, jê kirin)

   Yazıyı iğneyle kazıyıp çıkardı. ― Bi derziyê nivîs rihot û jê bir.

4. hewirandin, merisandin
5. kolan (bi emeliyatê derxistina tiştekî)

   Çıbanı kazıyarak aldılar. ― Kînor kolan û jê girtin.

6. kolan (traş kirin, traştin, kurkirina rû)
7. kolandin (neqşkirina li ser metalan)

   Mühür kazımak. ― Mor kalandin.