kaplamak

Tirkî

Lêker

kaplamak

1. rû girtin
2. girtin, wergirtin, hefidandin, îstila kirin

   bulutlar gökyüzünü kapladı

   ewran rûyê asîman girt

3. dor lê girtin, rapêçandin

   evin etrafını çam ağaçları kaplamış

   derdora xanî darê çaman girtiye

4. rû kirin, rû kişandin

   yorgan kaplamak

   rû girtin lihê

5. hildan (li cihekî belav bûn û xistin bin bandora xwe)

   her tarafı kar kaplamış

   her derê berf girtiye

6. dewisandin, pêdews kirin
7. girtin (gava tiştek dikeve ser tiştekî û wî dike bin xwe)

   dudaklarının üstünü siyah bıyıkları kaplamıştı

   simbêlê wî yên reş lêva wî ya jorê hemû girtibû

8. rûkêşk kirin (di xiratiyê de)
9. tamdayî kirin, kil dan (gava ku madenek bi rêbazên kimyewî bi madeneke din bê tamdayîkirin)
10. (mecazî) belav bûn

    ünü cihanı kapladı

    nav û denge wê li cîhanê belav bû

11. tije bûn
12. kiras kirin, kiras kişandin, rûkêşk kirin (bi taybetî ji bo diranan)

    dişlerini kaplama yaptı

    diranên xwe kiras kirine

13. qab kirin (wekî qabkirina pirtûkan)