kaplamak

Tirkî

Lêker

kaplamak

1. rû girtin
2. girtin, wergirtin, hefidandin, îstila kirin

   Bulutlar gökyüzünü kapladı. ― Ewran rûyê asîman girt.

3. dor lê girtin, rapêçandin

   Evin etrafını çam ağaçları kaplamış. ― Derdora xanî darê çaman girtiye.

4. rû kirin, rû kişandin

   Yorgan kaplamak. ― Rû girtin lihê.

5. hildan (li cihekî belav bûn û xistin bin bandora xwe)

   Her tarafı kar kaplamış. ― Her derê berf girtiye.

6. dewisandin, pêdews kirin
7. girtin (gava tiştek dikeve ser tiştekî û wî dike bin xwe)

   Dudaklarının üstünü siyah bıyıkları kaplamıştı. ― Simbêlê wî yên reş lêva wî ya jorê hemû girtibû.

8. rûkêşk kirin (di xiratiyê de)
9. tamdayî kirin, kil dan (gava ku madenek bi rêbazên kimyewî bi madeneke din bê tamdayîkirin)
10. (mecazî) belav bûn

    Ünü cihanı kapladı. ― Nav û denge wê li cîhanê belav bû.

11. tije bûn
12. kiras kirin, kiras kişandin, rûkêşk kirin (bi taybetî ji bo diranan)

    Dişlerini kaplama yaptı. ― Diranên xwe kiras kirine.

13. qab kirin (wekî qabkirina pirtûkan)