kamilen

Kurmancî

Hoker

kamilen

1. bi temamî, tam, bê kêmasî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]: kamil + -en

Werger

• Fînî: täydellisesti → fi
• Îngilîzî: perfectly → en

Tirkî

Rengdêr

kamilen

1. bi giştî, pêkve, bi tevahî, tevde
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)