kalkmak

Tirkî

Bilêvkirin

Deng (Tirkiye (Îzmîr))

Lêker

kalkmak

rabûn
helistîn (ji rewşa rûniştî rabûn ser xwe)
annem yerinden kalktı, yanıma geldi diya min ji cihê xwe helistî, hate cem min
rabûn (derketina ji nav cihên xwe)
istemeye istemeye yataktan kalktım bi bêyî hemd û dilê xwe ji ji nav nivînan rabûm
rabûn (bi mebesta çûnê, rabûna ji cihê xwe)
niye kalktınız, biraz daha otursaydınız hûn çima rabûn, hinek din jî hûn bimana
hilbûn (bilindbûna ber bi jor ve)
terazinin bir gözü inince öbürü kalkar gava ku gava ku çaviyeke teraziyê rûnê ya din radibe
rabûn (birêketina wesaîtan)
araba saat onda kalkıyor erebe saet di dehan de radibe
rabûn (bi hewa ketin, firin)
uçak kalktı balafir rabû
rabûn (rabûna ji cihê xwe û çûna bi rê de)
bir keklik kalktı kerguşek rabû
rabûn (ji bo ajelan, rabûna ser piyên paşîn) :''at, art ayakları üzerine kalktı hesp, rabû ser piyên xwe yên paş
rabûn (di cihê pişpişîna tiştekî de)
masanın kontraplakı kalmıştı kontraplaka maseyê rabûbû
rabûn (rakirina qalpax û xemla tiştekî)
rabûn (danhev û birina tiştekî)
harman kalktı debr rabû
rabûn ser xwe (başbûn û rabûna ser xwe ya nexweşekî)
hasta bir haftaya kadar kalkar nexweş nagihîje heftiyekê wê rabe
rabûn (dawîhatina li jiyana tiştekî, nemana tiştekî)
halifelik kalktı xelîfetî rabû
rabûn (rabûna ji navê, tune bûn)
kar kalkınca gel gava ku berf rabû were
rabûn (dest bi tiştekî kirin)
gözlüklerini takmadan okumağa kalktı bêyî ku berçavka xwe bide ber çavê xwe rabû dest bi xwendinê kir
rabûn (betalbûna tiştekî, derbasnebûna tiştekî)
yasanın bu maddesi kalktı xala vê qanûnê rabû
rabûn (ji tetbîqkirinê hatin rakirin)
sıkıyönetim kalktı rêveberiya awerte rabû
rabûn (ji rojevê rabûna tiştekî)
bu âdet çoktan kalkmış ev adet ji zû de rabûye
rabûn (ji rewşekê derbasî rewşeke din bûn)
at dörtnala kalktı hesp rabû çargavê
rabûn (ji derekê bar kirin û çûn dereke din)
okul burdan kalkmış dibistan ji virê rabûye
rep bûn, rabûn (ji bo organê cinsî)