kaldırmak

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Lêker

kaldırmak

1. rakirin
2. rep kirin
3. hilanîn
4. rakirin, hildan, hilandin (hilanîna tiştekî ji cihê wî)

   Masayı yerinden kaldırabilir misiniz? ― Hûn dikarin maseyê ji cihê wê rakin?

5. bilind kirin, hilgaftin (bilindkirina tiştekî ber bi jor de)

   Kafasını kaldırdı. ― Serê xwe rakir.

6. bilind kirin (bilindkirina tiştekî)

   Duvarı iki metre kaldırdı. ― Dîwar du metre rakir.

7. hilanîn (ji bo debrê)

   Bu seneki mahsulu erken kaldırdılar. ― Îsal debra xwe zû hilanîn.

8. ragirtin (ji bo hilgirtina tiştekî)

   Araba bu yükü sence kaldırır mı?

   Bi ya te erebe dikare vî bari hilîne?

9. (mecazî) hilanîn (di cihê tehemûlkirinê de)

   Onu kapı dışarı edecektim, ama yüreğim kaldırmıyor.

   Min dê ew bereden bikira, lê dilê min hilnayne.

10. (mecazî) pê ketin, lê şikîn
11. fesx kirin

    Bu kanunu kaldırın. ― Vî qanûnî rakin.

12. birin (li nexweşxaneyekê danerazandina nexweşekî)

    Hasta çok ağırdı, onu hemen hastaneye kaldırdılar.

    Nexweş pir giran bû, tafilê rakirin nexweşxaneyê.

13. rakirin (ji bo kesê mirî)
14. (argo) jê hilanîn, jê birin (dizîn)
15. hilanîn (birin û berhevkirina tiştekî)

    Sofrayı kaldırmak. ― Şifre hilanîn.

16. rakirin (ji bo hişyarkirinê)

    Saat sekizde beni kaldırınız. ― Min saet di heştan de rakin.

17. hilanîn (ji piyaseyê rakirina mal û eşya)
18. rakirin (veşartina ji berê, hilanîna ji berê)
19. birin (bi darê zorê revandina yekî)

    Adamı kaçırıp dağa kaldırdılar. ― Mêrik revandin rakirine çiyê.

20. rakirin (başbûna ji ber tiştekî û rabûna ji nav cihan)

    Bu ilâç hastayı yataktan kaldırdı. ― Vê îlacê nexweş ji nav nivînan rakir.

21. rakirin (kirîna gelek tiştan)
22. bilind kirin (ji bo organê cinsî)