kırmak

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Lêker

kırmak

1. şikandin
2. şikênandin, daşikandin, xiş kirin, firandin, hel kirin (bi tiştekî sert parçekirina an jî hûrhûrîkirina tiştan)

   Taşları kırmak. ― Şikandina keviran.

3. şikandin, şikênandin (li parçeyê mezin lêkve kirin)

   Ekmek kırmak. ― Nan şikandin.

4. tewq kirin, qat kirin

   Forma kırmak. ― Forma tewq kirin.

5. qelandin (kuştin, mehf kirin)

   Bu seneki soğuklar hayvanları kırdı. ― Sermaya isal heywan qelandin.

6. kêm kirin (fiyet daxistin)
7. (mecazî) têk birin (kêmkirina hêz û bandora tiştekî)

   Yağmur soğuğu kırdı. ― Baranê çîka sermayê şikand.

8. (mecazî) şikandin (tune kirin, ji navê rakirina tiştekî)

   Hevesini kırdı. ― Kêfa wî şikand.

9. şikênandin

   Çeki kırmış. ― Çek şikandiye bz.

10. şikandin (daxwaza yekî qebûl nekirin)

    Sizin hatırınızı kırmamak için geldim. ― Ji bo ku ez xatirê we neşkênim ez hatim.

11. xwarin (di leystikên mîna damayê hwd de)
12. şikênandin (parçekirina hestiyê bedena yekî)
13. hêrandin (hêrandina savar û wekî wê)
14. şikandin (bere tiştekî li çep an jî li rastê zivartin)

    Arabanın direksiyonunu sağa kır. ― Dîreksiyonê li milê rastê bişkêne.

15. şikandin (encameke baştirin bi dest xistin)

    Rekor kırmak. ― Rekor şikandin.

16. hûr kirin

    Odun kırmak. ― Êzing hûr kirin.

17. Di wateya biteqize de.

    Kır boynunu! ― Stûyê xwe bişkêne! Bi stûyê şikandî!