kêr kirin

 Ji bo navdêrê binêre: kêrkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /keːɾ kɪˈɾɪn/
• Kîtekirin: kêr ki·rin

Lêker

kêr kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	kêr dikim
	tu	kêr dikî
	ew	kêr dike
	em, hûn, ew	kêr dikin
Fermanî	Yekjimar	kêr bike
	Pirjimar	kêr bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	kêr kir
	te	kêr kir
	wê/wî	kêr kir
	me, we, wan	kêr kir
Formên din:

kêr kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji kêr + kirin.

Werger

• Almanî: abstechen → de, erdolchen → de, erstechen → de, ^?genießen → de
• Îngilîzî: to stab → en
• Tirkî: bıçaklamak → tr, zımbalamak → tr