isyanker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	isyanker	isyanker	isyanker
Îzafe	isyankera	isyankerê	isyankerên
Çemandî	isyankerê	isyankerî	isyankeran
Nîşandera çemandî	wê isyankerê	wî isyankerî	wan isyankeran
Bangkirin	isyankerê	isyankero	isyankerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	isyankerek	isyankerek	isyankerin
Îzafe	isyankereke	isyankerekî	isyankerine
Çemandî	isyankerekê	isyankerekî	isyankerinan

isyanker mê û nêr

1. asî, serhildêr, yaxî, ya/ê isyan dike

Etîmolojî

Ji isyan + -ker.

Werger

• Almanî: ^?Insurgent → de m, ^?Aufrührer → de m, ^?Aufrührerin → de m
• Erebî: ^?متمرد‎ → ar
• Îngilîzî: insurgent → en, rebel → en