israfkar

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	israfkar	israfkar	israfkar
Îzafe	israfkara	israfkarê	israfkarên
Çemandî	israfkarê	israfkarî	israfkaran
Nîşandera çemandî	wê israfkarê	wî israfkarî	wan israfkaran
Bangkirin	israfkarê	israfkaro	israfkarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	israfkarek	israfkarek	israfkarin
Îzafe	israfkareke	israfkarekî	israfkarine
Çemandî	israfkarekê	israfkarekî	israfkarinan

israfkar mê û nêr

1. ya/ê israf dike

Etîmolojî

Ji israf +‎ -kar.

Werger

• Tirkî: ^?israfçı → tr