irtibatkar

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	irtibatkar	irtibatkar	irtibatkar
Îzafe	irtibatkara	irtibatkarê	irtibatkarên
Çemandî	irtibatkarê	irtibatkarî	irtibatkaran
Nîşandera çemandî	wê irtibatkarê	wî irtibatkarî	wan irtibatkaran
Bangkirin	irtibatkarê	irtibatkaro	irtibatkarino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	irtibatkarek	irtibatkarek	irtibatkarin
Îzafe	irtibatkareke	irtibatkarekî	irtibatkarine
Çemandî	irtibatkarekê	irtibatkarekî	irtibatkarinan

irtibatkar mê û nêr

1. ya/ê irtibat dike

Etîmolojî

Ji irtibat +‎ -kar.