hozan

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /hoːˈzɑːn/
• Kîtekirin: ho·zan

Navdêr 1

hozan

1. helbestvan, şaîr, poet, helbestnivîs, hozanvan, kesa/ê helbestan dinivîse
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. stranbêj, dengbêj, kilambêj, goranîbêj
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• ozan

Etîmolojî

Ji tirkî ozan, hevreha azerî ozan, tirkmenistanî ozan, gagawzî uzan û belkî herwiha qazaxî ақын (aqın).

Nişanyan dibêje ku belkî ew ji zimanekî îranî yê kevn be, bidin ber pehlewî kusen. Lê peyv di zimanên îranî yên niha de (ji bilî kurmancî û zazakiyên cîranên tirkî) peyda nabe. Belavbûna peyvê di zimanên tirkîkî yên dûrî kurdî de ihtimala wê yekê, ku peyv ji kurdî ketibe tirkî, sifir dike.

Herwiha bidin ber îbrî חזן (xazan).

Jê

• hozanane
• hozanî
• hozanvan
• hozanvanî

Werger

• Almanî: Barde → de mê, Dichtkunst → de mê, Dichtung → de mê, Poesie → de mê
• Erebî: شعر‎ → ar, شاعر‎ → ar أديب‎ → ar, ^?النفثة‎ → ar
• Farisî: خواننده‎ → fa, شعر‎ → fa, شاعرحماسی‎ → fa, شعرحماسی‎ → fa, ^?عارف‎ → fa
• Fînî: runo → fi
• Îngilîzî: poetry → en, intellective → en, litterateur → en, man of letters → en, muse → en, rhymist → en, bard → en, ^?a man of letters → en, ^?poetess → en, ^?symbolistic → en
• Japonî: 詩 → ja (shi), 歌 → ja (uta)
• Tirkî: aşık → tr, ozan → tr, şiir → tr, kendini bilen → tr, bilge → tr, ^?saz şairi → tr

Navdêr 2

hozan

1. helbest, şiîr, hilbest, poem, şi'r, şe'ir
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tirkî

Navdêr

hozan

1. beyar, xozan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)