hilkehilk

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hilkehilk	hilkehilk
Îzafe	hilkehilka	hilkehilkên
Çemandî	hilkehilkê	hilkehilkan
Nîşandera çemandî	wê hilkehilkê	wan hilkehilkan
Bangkirin	hilkehilkê	hilkehilkino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hilkehilkek	hilkehilkin
Îzafe	hilkehilkeke	hilkehilkine
Çemandî	hilkehilkekê	hilkehilkinan

hilkehilk mê

1. (dengê siriştî) dengê hatinûçûna bêhina mirovî dema westanê, bêhn bi ser ketin
   • Hilkehilka wê digihişte guhê Rovî. Bi berxwedaneke mezin û dijwar rizgar bûbû vê carê jî... — (Mehmed Tekçe, Azadîstan [arşîv], Na Yayınları, r. 44)
   • Gundiyên ecêbmayî temaşa wî şerê bêwijdan dikirin. Tu kesekî xeber nedida, temam kerr bûn, tenê dengê Rizgo û hilkehilka wî dihat. – De were, mîna egîtan were meydanê, hesab yek e, tu ji destê min xilaz nabî. — (Antologiya 35 Helbestvan û Nivîskarên Kurd ên Sovyeta Berê [arşîv], Na Yayınları, 2014, r. 194)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ‌حلکەحلک‎

Nêzîk

• hilqehilq

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.