hilhebîn

Kurmancî

Mane

hilhebîn (cureyê peyvê?)

1. ceniqîn, veciniqîn, hilperîn, hilciniqîn, hilpetikîn, hilpekîn, qil bûn, hilfirîn

Etîmolojî

Ji hil +‎ hebîn.

Werger

• Tirkî: sıçrama → tr, sıçramak → tr