hilf

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /hɪlf/
• Jihevqetandin: hilf

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hilf	hilf
Îzafe	hilfa	hilfên
Çemandî	hilfê	hilfan
Nîşandera çemandî	wê hilfê	wan hilfan
Bangkirin	hilfê	hilfino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hilfek	hilfin
Îzafe	hilfeke	hilfine
Çemandî	hilfekê	hilfinan

hilf mê

1. bal, dên, mereq, enteres
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• hilif

Ji wêjeyê

"Dergûş" bi armanca ko hilfa zarokan here ser kurmanciyê û kurmancî bi wan şêrîn bibe, hatiye nivîsandin. Ji ber ko teyr û tilûr, pez û dewar û gelek tiştên di vê biwarê de bala zarokan dikişand, min jî ew tişt bi haweyê lihevanîneke ko zarok car carê pê bikenin him rave kiriye û him jî berê wan û dê û bavan xistiye hev ko dê û bav bi xwe jî baştir hînî kurmanciya xwe bibin.

(Laleş Qaso di pêşgotina pirtûka xwe ya bi navê Dergûş de, 2007)

Jê

• hilfdar
• hilfkêş
• hilkêşî

Mòçenoyî

Navdêr

hilf mê

1. alîkarî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên alîkarî hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}