hilçenîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɪlt͡ʃɛˈniːn/
• Kîtekirin: hil·çe·nîn

Lêker

hilçenîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. keserhatina di xewê de, veciniqîna di xewê de

Ji wêjeyê

Zarok ji xew hilçenî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: uykuda irkilmek, ^?irkilme → tr, ^?ürkme → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hilçenîn	hilçenîn
Îzafe	hilçenîna	hilçenînên
Çemandî	hilçenînê	hilçenînan
Nîşandera çemandî	wê hilçenînê	wan hilçenînan
Bangkirin	hilçenînê	hilçenînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hilçenînek	hilçenînin
Îzafe	hilçenîneke	hilçenînine
Çemandî	hilçenînekê	hilçenîninan

hilçenîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.