hevtayî

Kurmancî

Navdêr

hevtayî mê

1. rewşa hevtabûnê
2. hemtayî, yeksanî, beramberî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• (Lêker) hevtayî bûn
• (Lêker) hevtayî kirin

• (Navdêr) hevtayîbûn
• (Navdêr) hevtayîkirin

Etîmolojî

Ji hevta + -yî.

Werger

• Îngilîzî: analogic → en, ^?well-rounded → en, ^?similarity → en, ^?parity → en
• Tirkî: denklik → tr, eş değer → tr, muadele → tr, muadelet → tr, teadül → tr