hevhîkarî

Kurmancî

Navdêr

hevhîkarî mê

1. interaksiyon, hevtesîrî, hevbandorî, hîkariya li hev, tesîrkirina li hev
   • Çi tiştê ku di xweza û xweza û gerdûnê de cih digirin, hemû di nav hevhîkarî û hevbandoriyeke domdar de hebûna xwe dikudînin. — (rojnameya Agirî, Hişmendî, Adar Jiyan, hj. 53, 12.2006)
   • Dema ku em Karataş dipirsin bê ka çima ne li dike lê li kuçeyan distre dibêje, di şertên îro de muzîk nikare bîreke çandî çêbike, huner bêhtir li kuçeyan dikare zexm bike û dema ku bi gel re hevhîkarî hebe, têgihiştina muzîkê ya mirovan wê biguhere. — (, anfkurdi.com, 8.2019)

Etîmolojî

Ji hev- +‎ hîkarî.

Werger

• Îngilîzî: interaction → en
• Tirkî: etkileşim → tr