hevîrîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛviːˈɾiːn/
• Kîtekirin: he·vî·rîn

Lêker

hevîrîn

1. hevîrdar, bihevîr

Etîmolojî

Ji hevîr +‎ -în.

Werger

• Almanî: Teigwaren → de
• Tirkî: hamurlu → tr