hesibîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛsɪˈbiːn/
• Kîtekirin: he·si·bîn

Lêker

hesibîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. hatin hesibandin, hatin jimartin, hatin hejmartin, hatin hesabkirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. qebilîn, pejirîn, hatin pejirandin, hatin qebûlkirin, hatin qebilandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هه‌سبین‎

Herwiha

• hisêbîn
• hisibîn

Tewîn

Lêker:

-hesib-

Etîmolojî

Ji hesab +‎ -în.

Jê

• hesibiyayî
• hesibî
• hesibyayî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hesibîn	hesibîn
Îzafe	hesibîna	hesibînên
Çemandî	hesibînê	hesibînan
Nîşandera çemandî	wê hesibînê	wan hesibînan
Bangkirin	hesibînê	hesibînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hesibînek	hesibînin
Îzafe	hesibîneke	hesibînine
Çemandî	hesibînekê	hesibîninan

hesibîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)