hequ

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛˈqʊ/
• Kîtekirin: he·qu

Hoker

hequ

1. ewqas, hind, hewqas
   • Carekê heyî ya, eyn marekî hequ mezin, a li ber wê koka darê xwe kiribû kulor û serê xwe rakiribû. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 39, ISBN 9786054497010)

Herwiha

• heqo

Etîmolojî

kurtkirina hewqas e ku formeke devokî ya ewqas e ku ji ew + qas e