hemî

Kurmancî

Bilêvkirin

• (rojhilatî)  IPA^(kilîd): /hɜˈmiː/
• (navendî)  IPA^(kilîd): /ħɜˈmiː/

Navdêr

hemî mê

1. erda hatî hemandin, dorpêçkirin, parastin; erda parastî û bixwedî, cinîn, hewd,
   daristana çandî, daristana şexsî

   Dema ku agir bi çiya ve ket, hemiya me jî şewitî.

Cînav

hemî

1. Ji bo guhertoya rastnivîsî binêre hemû.
   • لسان دایه انسانی
     هدنی صلواتن همی
     لرسولی مه ای امی — (Ehmedê Xanî, Nûbihara Biçûkan, 1683)

   Lisan daye insanî
   Hindî ṣelewat in hemî
   Li resûlê me ê ummî.

   • میر دایه گری د تازه دستور
     دستور کو ژ بو وشاقان
     رابون همی شبهتی عشاقان — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

   Mîr daye gerê di taze destûr
   Destûr ko bû ji bo wişaqan
   Rabûn hemî şubhetê ʿuşaqan.

   • نشانی گر ژ دل نکرا ته پرهیز
     مه‌بین اڤ گر بصورت آدمینه
     همی دارن ژ ایگر را کری ریز — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

   Nişanî ger ji dil nekʾra te perhîz
   Mebîn ev ger bi ṣûret ademî ne
   Hemî dar in ji êgir ra kirî rîz

   • بحقیقت کو یکن هر دو چه واحد چه احد
     یکه دریا تو بزان قنج چه موج و چه حباب
     د اصل دا کو حمی آڤه چه آڤ و چه جمد — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

   Bi ḥeqîqet ko yek in herdu çi waḥid çi eḥed
   Yek e derya tu bizan qenc-i çi mewc û çi ḥebab
   Di eṣil da ko ḥemî av e çi av û çi cemed