havildar

Kurmancî

Rengdêr

havildar

1. berpirs, berpirsiyar, mesûl, pêwendîdar

Jê

• (Lêker) havildar bûn
• (Lêker) havildar kirin

• (Navdêr) havildarbûn
• (Navdêr) havildarkirin

• (Rengdêr) havildarbûyî
• (Rengdêr) havildarkirî

Etîmolojî

Ji farisî حوالدار‎ (ḥavildar) ji erebî حوالة‎ (ḥewale^t: berpirsiyarî) + ji zimanên îranî -dar

Werger

• Farisî: مرتبط‎ → fa
• Îngilîzî: blue chip → en, fructuous → en, lusciousness → en, ^?lucrative → en
• Tirkî: hasenat → tr, müfit → tr, müsmir → tr, nafi → tr, ^?hasiyetli → tr, ^?hayırlı → tr, ^?yarayışlı → tr

Îngilîzî

Navdêr

havildar

1. çawîşê hindî