gurzker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gurzker	gurzker	gurzker
Îzafe	gurzkera	gurzkerê	gurzkerên
Çemandî	gurzkerê	gurzkerî	gurzkeran
Nîşandera çemandî	wê gurzkerê	wî gurzkerî	wan gurzkeran
Bangkirin	gurzkerê	gurzkero	gurzkerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gurzkerek	gurzkerek	gurzkerin
Îzafe	gurzkereke	gurzkerekî	gurzkerine
Çemandî	gurzkerekê	gurzkerekî	gurzkerinan

gurzker mê û nêr

1. ya/ê gurz dike
2. desteker, destikker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji gurz + -ker.

Werger

• Tirkî: desteci → tr, desteleyici → tr