gubreker

Kurmancî

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gubreker	gubreker	gubreker
Îzafe	gubrekera	gubrekerê	gubrekerên
Çemandî	gubrekerê	gubrekerî	gubrekeran
Nîşandera çemandî	wê gubrekerê	wî gubrekerî	wan gubrekeran
Bangkirin	gubrekerê	gubrekero	gubrekerino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	gubrekerek	gubrekerek	gubrekerin
Îzafe	gubrekereke	gubrekerekî	gubrekerine
Çemandî	gubrekerekê	gubrekerekî	gubrekerinan

gubreker mê û nêr

1. ya/ê gubre dike

Etîmolojî

Ji gubre +‎ -ker.