ginegin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɡɪnɛˈɡɪn/
• Kîtekirin: gi·ne·gin

Navdêr

ginegin zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. Dengê kesê ku ji bêfilê diaxive.

Jê

 

• (lêker) ginegin kirin
• (navdêr) gineginkirin
• (rengdêr) gineginkirî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: mırıl mırıl → tr