geçinmek

  1. debirîn, aborîn, debar kirin, ebûr kirin, ebûra (yekî) bûn, raborî kirin, daborîna xwe kirin
    Muharrem yanlız balıkçılıkla geçiniyor: Muharem tenê bi masîgiriyê didebire
  2. derbas kirin, bihartin, derbasî kirin, bi hev re bihartin, pê re li hev kirin, pê re rêstin, pê re qedandin
    karı koca iyi geçiniyorlar: jin û mêr xweş bi hev re dibihêrin
    ben tembellerle geçinemem: ez nikarim bi tiralan re derbas bikim
  3. xwe (tiştek) hesibandin
    o da şair geçiniyor: ew jî xwe şair dihesibîne
  4. ji (yekî) din xwarin, ebûra xwe li ser (yekî) din kirin
    adam para verip tütün almıyor, herkesin tabakasından geçiniyor: mêrik pere nade titû nê nakire, li ser qutiyên her kesî ebûra xwe dike
  5. mirin