fitnekar

Kurmancî

Mane

fitnekar (cureyê peyvê?)

1. navtêdayî, niçandî
2. ewan, fesad

Etîmolojî

Ji fitne +‎ -kar.

Werger

• Farisî: فتنه گر‎ → fa
• Tirkî: cazgır → tr, fitneci → tr